Donderdag 10 november, Pre-conference

Familie, vrienden en kennissen,

Vandaag is de Pre-conference begonnen van het Fall Forum van de Coalition of Essential Schools. Er kon gekozen worden uit verschillende activiteiten, waaronder verschillende scholenbezoeken en een city search in Providence. Hieronder een impressie van twee verschillende activiteiten

Schoolbezoek
De dag begon vroeg voor een aantal van ons. Om 6 uur stond een taxi klaar om de eerste fanatiekelingen van de groep naar The Mets Arts en Media Centre te brengen voor een schoolbezoek.
Na een snelle registratie en een ontbijt begon de busrit naar Francis Parker High School, naar The Mets en naar de Boston Day and Evening Academy.
Zevenveertig procent van de jongeren op openbare high schools in Boston verlaat school zonder een diploma. De Boston Day and Evening Academy (BDEA) biedt deze jongeren een tweede kans. Op het moment dat je de drempel van de school overstapt realiseer je meteen hoe belangrijk deze school is. De ernst van de problemen waarmee de jongeren worstelen is moeilijk te bevatten voor een Nederlander. Bijna de helft van de studenten is een alleenstaande ouder (zowel vader als moeder), 2 op de 10 is dakloos, veel jongeren komen uit een criminele omgeving of hebben zelfs in de gevangenis gezeten. De meeste jongeren op deze school hebben al verschillende scholen bezocht, uitdagend onderwijs kan voor hen het verschil maken, op de meeste scholen zijn ze echter niet meer welkom vanwege hun leeftijd. Het motto van de BDEA is ‘time is the variable, learning is the contant’. De school biedt drie verschillende programma’s aan, dagonderwijs, avondonderwijs en onderwijs op afstand (online learning). Op deze manier kunnen jongeren met een fulltime baan of een gezinsleven hun diploma alsnog halen.
Het onderwijs is competentie gericht en ingedeeld in perioden van elf weken. Omdat niet iedere leerling hetzelfde niveau heeft hebben alle leerlingen een individueel plan. Na het vaststellen van het individuele plan in samenspraak met studenten richten zij zich iedere elf weken op één competentie voor één vak. Iedere competentie is opgesplitst in kleine stappen. Wanneer een stap is behaald is dit een stap dichterbij het behalen van een competentie. Falen is niet mogelijk, wanneer studenten een competentie nog niet beheersen krijgen zij individuele feedback en instructie tot hun werk aan alle eisen voldoet. Doordat de eisen die gesteld worden aan werk kunnen studenten hun eigen werk en het werk van klasgenoten beoordelen.
Na een korte rondleiding en uitleg over de school was er tijd om zelf rond te kijken en met leerlingen te spreken. Meteen viel op dat regels centraal staan en overal zichtbaar zijn. Ondanks dat regels centraal staan is er veel ruimte voor leerlingen om hun eigen interesse te volgen. De klaslokalen hebben, net als op Mission Hill, iets weg van een huiskamer. Leerlingen zijn betrokken en bezig met geïndividualiseerde taken die aansluiten bij hun interesses. Ook hier stelt de leerkracht voornamelijk vragen. De gesprekken die we met leerlingen voeren zijn indrukwekkend. Jongeren geven aan “my previous school was more a warzone than a school”. Uit alle gesprekken blijkt de motivatie voor school die zij op deze school weer hebben gevonden: “this school feels like a second chance, but you have to believe it yourself that failing is not an option”.
Ook op deze school wordt met een portfolio gewerkt. Studenten verzamelen in hun portfolio werk waar ze trots op zijn en reflecteren op dit werk. Ze beschrijven waar sterke en zwakke punten liggen, hoe de habits of mind verwerkt zijn in hun werk en waar ze nog aan willen werken. Voorin de portfolio’s zit een portfoliobrief waarin leerlingen aangeven hoe ze gegroeid zijn en hoe hun tijd op BDEA daarin heeft bijgedragen. Twee keer per jaar is er een portfoliogesprek met de student, de mentor en familie. Wanneer studenten geen familie hebben is er een leerkracht aanwezig. Het doel van het portfoliogesprek is het vieren van het succes van de studenten, iets wat veel studenten in het verleden nooit hebben kunnen doen. Ondanks dat dit een high school was is er veel stof tot nadenken en inspirerende elementen die aangepast kunnen worden voor basisscholen. Stil en aangedaan van alle bijzondere verhalen begon de terugreis richting Providence weer.

City search
Vandaag moeten we weer allemaal vroeg opstaan (toegeven, de een wat vroeger dan de ander) voor de pre-conference. Een deel is op weg naar een aantal scholen, maar het gros heeft gekozen voor de city search. Vol goede moed en sommigen wat fris gekleed, gaan we op weg naar The Met school voor de introductie. Daar wacht een typisch Amerikaans ontbijt en met gevulde magen luisteren we naar de introductie. We worden opgesplitst en er ontstaan verschillende groepen die allemaal naar andere delen van Providence vertrekken. We worden rondgeleid door studenten van The Met door de wijken en zij verzorgen de informatie. Met 20 dollar zakgeld vertrekken we allen enthousiast. Friedeke, Rianne en Gerard krijgen een gevarieerd aanbod en zien zowel rijke als armere wijken. Janske, Willem en ik vertrekken naar de arme buurten, net als Bart, Renske, Lynette en Jos.

Onderweg hebben we best heftige dingen gezien en gehoord. Zo is de groep van Bart rondgeleid door een meisje wiens neef doodgeschoten is en worden wij rondgeleid door tienermoeders van 15 en 17 die niet meer thuis wonen. De combinatie van de verhalen en de omgeving maakt dat je echt begrijpt hoe deze jongeren leven. We zien bijvoorbeeld een community center dat kinderen opvoedt in een kelder zonder ramen en zitten in de bus tussen (soms al goed dronken) locals. Om het plaatje compleet te maken, hebben we echt de hele dag stromende regen gehad! Dat betekent natte kleren (volgens Willem werd het namelijk 27 graden, dus daar waren we op gekleed) en zeker natte voeten. In de wijken waar we geweest zijn, is de riolering namelijk altijd verstopt en dit resulteert in heuse overstromingen. We hebben het echter overleefd en waren om kwart over 3 weer terug bij The met. Wat korte presentaties en een aantal geweldige acteerpresentaties sluiten de dag. Het was lang en nat maar o zo gaaf en leerzaam!

Groetjes, Diana en Lindy